Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Λογαριασμός Αλληλεγγύης



Τώρα αυτό τι είναι πάλι ; Να βοηθήσω εγώ προσωπικά και όποιος έχει περίσσευμα για να βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο που έχει βρεθεί ; Και ποιος άραγε φταίει για αυτή την κατάντια ; Εγώ μάλλον και οι υπόλοιποι που καλούμαστε να καταθέσουμε στον λογαριασμό αλληλεγγύης. Ευτυχώς που δεν είναι και υποχρεωτική η συνεισφορά μας. Χάρη μας κάνουν. Τους ευχαριστούμε και υποσχόμαστε κάθε μήνα να βαστάμε ότι είναι δυνατόν και να το καταθέτουμε. Οι κύριοι που έφεραν την Ελλάδα στο τέλμα και στα όρια της πτώχευσης κατακλέβοντας ότι περνούσε από το χέρι τους βοηθάνε απλώς με τις ιδέες τους που καλούμαστε εμείς και μόνο εμείς να πληρώσουμε. Ξανα λεώ δεν είναι υποχρεωτικό. Υποχρεωτικά είναι τα μέτρα που εξήγγειλαν Εκεί αν μας βαστάει ας μην τα δεχτούμε.

Τα παιδάκια που έσπασαν τον κουμπαρά τους και κατέθεσαν τα χρήματα που με τόσο κόπο μάζευαν τους αξίζουν μήπως συγχαρητήρια; Να μου πεις παιδάκια είναι ότι τους λένε κάνουν. Αλλά ποιος τους το είπε να το κάνουν; Οι γονείς ; Πιθανότατα αυτοί ευθύνονται Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με συνείδηση και συνεισφέρουν ώστε να βγούμε από το αδιέξοδο. Απλά νομίζω πως δεν θα βγει τίποτα με αυτό γιατί εκτός από συνείδηση οι περισσότεροι από εμάς διαθέτουν και οργή μέσα τους και θεωρούν κάτι τέτοιο κοροϊδία

Η όλη αυτή κατάσταση με φέρνει να κάνω άλλη μια σύγκριση.
Ας πούμε λοιπόν πως εγώ ο Πέρης δανείζομαι ένα κάρο λεφτά από μία τράπεζα. Σκοπός μου είναι να ανοίξω μια επιχείρηση. Αρχίζω να δίνω από ένα μέρος των χρημάτων σε μαστόρους, τεχνικούς, προμηθευτές κτλ. Η επιχείρηση ψιλοστίνετε και έρχονται οι πρώτοι πελάτες. Με την πάροδο του χρόνου αντιλαμβάνομαι πως οι τεχνικοί μου - μαστόροι - προμηθευτές μου με έχουν κατακλέψει και μου έχουν πλασάρει μούφα πράγμα. Η πελατεία μου όμως με υποστηρίζει όσο δεν πάει Εγώ ξαναδανείζομαι λεφτά και παίρνω άλλους μαστορους-τεχνικούς - προμηθευτές για να φτιάξω τα σπασμένα - μούφα πράγματα που μου είχαν πλασάρει οι παλιότεροι - τεχνικοί μου - μαστόροι - προμηθευτές. Αλλά και αυτοί όπως και οι πρώτοι ή μου ξαναφέρνουν μούφα πράγμα ή δεν μου φέρνουν τίποτα. Με κάποιον τρόπο λοιπόν ενώ έχω εισφορές καθώς οι πελάτες μου συνεχίζουν να με στηρίζουν φτάνω ένα βήμα πριν χρεοκοπήσω.....(Αααααα να σας πω: Τις δόσεις μου στις τράπεζες δεν τις πληρώνω).
Ένα ωραίο πρωινό λοιπόν εμφανίζομαι μέσα στην επιχείρηση μου, τίγκα το μαγαζί και λέω στους πελάτες μου - προσωπικό: Παιδάκια κοντεύω να χρεοκοπήσω γιατί οι τεχνικοί - μαστόροι - προμηθευτές μου με κλέβανε και εγώ πήρα άλλους για να μην με κλέβουν αλλά΄και αυτοί με έκλεψαν. Δεν ξέρω ποιοι είναι, δεν τους θυμάμαι αλλά εν πάση περιπτώσει θα με βοηθήσετε εσείς να μην πτωχεύσω. Θα αυξήσω το κέρδος από τις υπηρεσίες που προσφέρω (ισχύει για πελάτες) και θα μειώσω τον μισθό που σας δίνω (ισχύει για προσωπικό). Είναι υποχρεωτικό και όποιος δεν συμμερίζεται στην πόρτα είναι ένας μπρατσαράς που θα τον κάνει ασήκωτο στο ξύλο και ένας εισαγγελέας που θα τον χώσει φυλακή.

Κάτι τέτοιο δεν γίνετε ;....ή στο περίπου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις