Αναμνήσεις

Και μιας και με έχει πιάσει η νοσταλγία των αγνών παιδικών μου χρόνων θα ήταν πολύ ευχάριστο να αναφερθώ και σε κάποια πράγματα που μου έχουν μείνει από τότε. Σε πολλούς από εσάς μπορεί να είναι αρκετά γνώριμα και σε άλλους παντελώς άγνωστα. Αλλά είμαι σίγουρος πως αυτοί που θα τα θυμούνται μπορεί και να ρίξουν και ένα δάκρυ συγκίνησης και μια κλανιά προς τιμήν τους. Ρετρό

Παιδική ρόδα.

Το κάθε κακομαθημένο αρχιδάκι με το που βγάζει δόντια και είναι έτοιμο να πάει στο νηπιαγωγείο η μαμά και ο μπαμπάς του είναι διατεθειμένοι να του αγοράσουν το τελευταίας τεχνολογίας κινητό τηλέφωνο για να μην χαθεί το βλαστάρι τους. Δυστυχώς εγώ δεν είχα καν σταθερό τότε. Απλώς περίμενα το επόμενο πανηγύρι του Αποστόλου Παύλου για να πάρω αυτό το γλυκό και αγαθιάρικο ροδάκι που κάνει γλυκούς ήχους ενώ το τσουλάς. Νομίζω υπάρχει ακόμα αλλά τα αρχιδάκια την σήμερον έχουν ανεβάσει τον πήχη. Εντάξει γίνομαι πολύ μαλάκας αλλά τα παιδιά είναι όπως τα μάθεις. Και αν τα μάθεις στην τεχνολογία το ροδάκι αυτό είναι πολύ μπανάλ. Πάντως δεν έχω απογοητευτεί πλήρως καθώς βλέπω ορισμένα αραιά και που να το τσουλάν. Απλώς η ηλικία είναι από 0 έως 5. Γούτσου.

Ψεύτικο παγωτό με κουμπάκι εκτίναξης.
Δεν θυμάμαι καν πως το έλεγαν . Πάντως η λαχτάρα μου όταν το έβλεπα σε ξένα χέρια ήταν τεράστια να το αποκτήσω. Θυμάμαι πως για κάποιο διάστημα νόμιζα πως τρωγόταν κιόλας. Και για να πω και την αλήθεια δεν θυμάμαι αν μου το αγόρασαν ποτέ. Μάλλον είναι ένα απωθημένο. Παρακαλώ όποιος γνωρίζει αν υπάρχει ακόμα αυτό θα τον παρακαλούσα πολύ να με κατατοπίσει για το πως θα το προμηθευτώ. Με ενδιαφέρει το ροζ μιας και η σοκολάτα και το φιστίκι δεν μου άρεσε σε παγωτό. Ενώ η φράουλα ήταν άπαιχτη.

Παγωτό (αληθινό ) Turbo

Και μιας και η κουβέντα που κάνω μόνος μου αναφέρθηκε σε παγωτά δείτε λίγο δίπλα. Έλα πείτε την αλήθεια χύσατε ε ;
Η πρώτη σπρώξε γλύψε γρανίτα ήταν αυτή. Με γεύσεις πορτοκάλι, φράουλα, μπανάνα. Διαφωτίστε με οι παλιότεροι αλλά νομίζω πως υπήρχε και γεύση σοκολάτα. Γρανίτα σοκολάτα ρε ζώο Πέρη ; Ναι ναι σας λέω δεν είμαι καθυστερημένος. Θυμάμαι που το έλιωνα με τα χέρια μου μέσα στην συσκευασία του και μετά έπινα το ζουμί της γρανίτας.
"Πάνω κάτω πάνω κάτω κούνα γλέντα το και φάτο"
Είναι λίγο σαν το σλόγκαν της Belladonna αλλά ποιος χέζετε ; Παιδάκια ήμασταν τότε που το μυαλό μας για τσιμπούκια και πορνοστάρ.
Και κλείνω με το σλόγκαν της ΈΒΓΑ
"Για καλό παγωτόοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!

Δρακουλίνια

"Είναι ένα παιχνιδάκι με γεύση φοβερή στο στόμα σου το βάζεις και αλλάζεις στη στιγμή. Δρακουλίνια, Δρακουλίνια με γεύση φοβερή".
Ναι αυτός ο ξανθομπάμπουρας ο φλώρος είναι ο Δρακουλίνος. Δεν ξέρω τι έμπνευση είχαν τότε οι συντελεστές να κάνουν το Δρακουλίνο ξανθό. Fail.
Τα δρακουλίνια υπάρχουν ακόμα αλλά έχουν φλωρέψει περισσότερο με τον γατόπαρδο τον Τσίτος. Fail.
Και από γεύση δεν είναι τα ίδια πλέον. Fail
Θυμάστε τα φωσφοριζέ αυτοκόλλητα νυχτερίδας, φαντασματάκι που έβαζαν μέσα στα σακουλάκια ; Win
Θυμάστε πόσο τα αγοράζαμε τότε και πόσο τώρα; Epic Fail.

Καραμελοκολιέ

Αν εξαιρέσεις ότι γέμιζα σάλια και ζάχαρη σε κάθε πτυχή του σώματος μου ήταν πολύ γαμάτα αυτά. Το φοράγαμε στους καρπούς, στον λαιμό, στο πόδι, στο μπράτσο, στην μέση, στο κεφάλι. Ευτυχώς που ήταν δεμένα με ελαστική κλωστή γιατί θα θρηνούσαμε θύματα. Άσε που καμαρώναμε σαν γύφτικα σκερπάνια και μοιάζαμε με μικρά πουστράκια.

Hotel

Επανέρχομαι στα παιχνίδια. Αρκετά σας γλύκανα. Όποιος από την γενιά του 83 και πίσω δεν έχει παίξει αυτό το παιχνίδι νομίζω πως έχει χάσει στιγμές απείρου κάλους. Όταν ανέφερες την φράση επιτραπέζια παιχνίδια μετά την Μονόπολη το πρώτο που σου ερχόταν στο μυαλό ήταν το Hotel. Το τι τσακωμούς και κλωτσομπουνίδια είχα παίξει με τον αδερφό μου για το ποιος θα πάρει το President δεν φαντάζεστε. Αμέσως επόμενο ερχόταν το Safari. Υπήρχε ακόμα το Royal, Boomerang, Letoual, Fijiyama, τα άλλα, σκατά, δεν τα θυμάμαι. Μπορεί να κάνω λάθος και για τα παραπάνω. Πάντως αυτό το παιχνίδι με επηρέασε στην έως τώρα ζωή μου.

Mad Comics

Κυκλοφόρησε για κάποιο διάστημα και πλέον δεν υπάρχει παρά μόνο στο Αμέρικα. Το τι πράμα μπορείς να αντλήσεις από αυτό το comic για το μπλοκ σου δεν φαντάζεστε. Και το χιούμορ του ήταν ειλικρινά πολύ καλό. Διαθέτω ακόμα τα τεύχη που είχαν κυκλοφορήσει στα ελληνικά αλλά που σκατά τα έχω δεν θυμάμαι ; Ο ορισμός του ηλίθιου στο σκίτσο του πρωτοσέλιδου κάθε φορά και καλύτερος.
Κάτι μου θυμίζει ο τύπος αλλά δεν μου έρχεται τώρα.

Κάποιο διάστημα είχα πάρει την κάτω βόλτα και άκουγα αυτόν τον τραγουδιστή :

και έβλεπα συνεχώς σε VHS αυτόν τον σούπερ ήρωα παρόλο που η κασέτα ήταν για τον πούτσο και χάλαγε συνεχώς το βίντεο.

Αν κάποιος από εσάς έχει δει έστω και μισή φορά κάτι από τα παραπάνω βίντεο παρακαλώ να το αναφέρει μπας και νιώσω καλύτερα.