Μια μέρα σαν τις πιο πολλές

Το ξυπνητήρι χτύπησε και αυτό το πρωινό. Δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά γιατί το είχε ρυθμίσει να χτυπήσει την συγκεκριμένη ώρα. Πάντα το ακούει με το πρώτο χτύπημα και αυτομάτως το κλείνει δίνοντας ώθηση στο ταλαιπωρημένο του κορμί να σταθεί όρθιο. Η πρώτη του σκέψη να αδειάσει την κύστη του γίνετε πραγματικότητα αλλά με λίγο καθυστέρηση. Παίρνει 1-2 λεπτά να ησυχάσουν οι πρωινές κατουρόκαβλες. Τα καταφέρνει νιώθοντας περήφανος για τον ανδρισμό του. Επιστρέφει στο δωμάτιο και αντιμετωπίζει αηδία τις οσμές που κυκλοφορούν ανελέητες στο χώρο. Η κλεισούρα και η μπόχα του μπεκροπνιγμένου κορμιού διασταυρώνουν τα ξίφη τους για το ποια θα υπερισχύσει. Στο τέλος κερδίσει πάντα ο καθαρός αέρας που μπαίνει σαν σίφουνας από την μπαλκονόπορτα που ανοίγει. 

Κάθετε ανυπεράσπιστος από την στιλιστική μανία και σκέφτεται τι ρούχα να φορέσει. Οι επιλογές συνήθως είναι μεταξύ καπνιστού μπλουζακίου και φρέσκου πουκαμίσου. Στον πούτσο του λέει και φοράει το ποτισμένο με καπνό από την χτεσινή κραιπάλη μπλουζάκι. Στο κάτω κάτω στην δουλειά θα πάει. Δεν τον απασχολεί και τόσο. Καπνό μυρίζει δεν μυρίζει σκατά. Αφού λοιπόν νιώσει ντυτός επιστρέφει στον τόπο που ξεκίνησε την ημέρα του. Στην τουαλέτα. Βουρτσίζει δόντια πλένει μούρη βάζει μαλακίες στα μαλλιά του. Είναι κατά 90% έτοιμος. Εκείνη την ώρα τον πλησιάζουν οι τύψεις για το χτεσινό ξενύχτι και ορκίζετε στον εαυτό του πως επιστρέφοντας από την δουλειά θα λιώσει το κορμί του στον ύπνο. Αμ δε ! 

Με μια αστραπιαία κίνηση φοράει ζακέτα βάζει τσιγάρα στην τσέπη και παίρνει από ένα μπρελόκ με κλειδιά στο κάθε χέρι. Ένα του αυτοκινήτου και ένα σπιτιού και εξώπορτας. Το πρώτο χασμουρητό λέει καλημέρα σε ένα δεύτερο. Ανοίγει πόρτα και κατεβαίνοντας επιστρέφει ανεβαίνοντας. Πρέπει να ταΐσει τα μπάσταρδα τα γατιά. Διαφορετικά θα πρέπει να τα σκοτώσει. Είναι φιλόζωος όμως και βαριέται να σκάψει λακκούβες για να τα χώσει μέσα. Οπότε τους ρίχνει ξηρά τροφή τα διαολοστέλνει και κατευθύνετε στο χιλιομουνοπατημένο αμάξι του. 

Μπαίνοντας στο τουτού το αετίσιο βλέμμα μυωπίας του ρίχνει σαρωτική ματιά στην γαμημένη γέφυρα της Π........... (δεν σας λέω που να σκάσετε). Αν είναι κλειστή πρέπει να κάνει τον γύρο σαν μαλάκας. Όχι πως δεν είναι αλλά άλλο να στο λένε και άλλο να στο γράφουν. Είναι τυχερός αυτή την φορά. Θα πάει σύντομα στην δουλειά. Δεν ξέρει αν πρέπει να γελάσει η να κλάψει από την χαρά της δυστυχίας του. 

Βάζει όπισθεν και δεν μπαίνει με την πρώτη.Τα γρανάζια ουρλιάζουν μανιασμένα γιατί δεν είχε πατήσει καλά τον συμπλέκτη. Η Παναγία πάει σύννεφο και βοηθάει ώστε με την δεύτερη προσπάθεια να μπει. Είπαμε είναι μαλάκας.

Ανοίγει το ραδιόφωνο στην ΕΡΑ και κλασικά εκείνη την ώρα κάνουν διάλειμμα για τραγούδι ή λένε μαλακίες για τον καιρό. Αθλητικά δεν λένε πάντως και αυτό τον εξοργίζει. Δεν βρίζει Παναγία πάλι γιατί είχε μετανιώσει με την προηγούμενη. Αυτή την φορά πιάνει στο αθυρόστομο στόμα του τον Αι Αντίχριστό. Βοήθεια μας.

Τσουλώντας με σταθερή ταχύτητα 40 χιλιομέτρων την ώρα αρχίζει και φτιάχνει το κέφι του γιατί άλλαξε σταθμό και πέτυχε καλό τραγουδάκι. Η τύχη αυτή δεν κρατάει για πολύ γιατί το ωραίο τραγουδάκι είναι στο τέλος του και μετά βάζει μαλακία. Το κλείνει. OFF. 

Μετά από διαβολικά λεπτά συνεχούς οδήγησης σταματάει σε καφέ να αγοράσει τι άλλο καφέ. Βαριέται να φτιάξει στην δουλειά και προτιμάει να πλερώσει να του τον φτιάξουν άλλοι. Οι λέξεις με το ζόρι ξεπηδούν από το στόμα του. Ένας συμφερτός από σύμφωνα βογγητά και μπάσα άσματα καταλήγουν στα αφτιά της κακόμοιρης κοπέλας που φτιάχνει τον καφέ. Πάλι καλά που ξέρει πως τον πίνει και τι πίνει και δεν προσπαθεί να μεταφράσει το :" Γκλμρα. Φρντ κπτσσσνο πλ γλκ μ γαλ. "

Μετά πάει για δουλειά και δουλεύει....