Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Ευτυχία



Τι είναι αυτό που πραγματικά μας κάνει να λεγόμαστε άνθρωποι; Οι σχέσεις μας, οι επιλογές μας; Ο τρόπος που ζούμε; Οι καταστάσεις που ζούμε; Οι αμαρτίες που επιλέγουμε και η συγχώρεση που μπορούμε να δώσουμε; Ο καθένας μπορεί να το θέσει διαφορετικά. Ο καθένας διαλέγει έναν τρόπο να ζήσει και μέσα από αυτόν χαρακτηρίζετε
Τι κάνει ευτυχισμένο τον καθένα από εμάς; Ποιος είναι ο σκοπός του καθενός;
Ερωτήματα πολλά και δύσκολα και πολύπλοκα. Είναι πραγματικά τόσο πολύπλοκη η ζωή ή εμείς την κάναμε έτσι. Νιώθω ότι όσο περισσότερα γράφω τόσο περισσότερο μπερδεύομαι. Θα έπρεπε;

Και για να μην μπερδευτώ ακόμα περισσότερο θα το ρωτήσω αλλιώς Υπάρχει η απόλυτη ευτυχία. Υπάρχει Ο ΆΝΘΡΩΠΌΣ που μπορεί να τα έχει όλα και να νιώθει απόλυτα ευτυχισμένος; Νομίζω πως δεν υπάρχει. Αν κάνω λάθος ας με διαψεύσει κάποιος.

Η γνώμη μου στην λέξη ευτυχία είναι πως δεν υπάρχει στο απόλυτο. Απλά προσπαθούμε όλοι να παίρνουμε κομμάτια από αυτήν και να δημιουργούμε Όσα κομμάτια όμως και να χρησιμοποιήσουμε το παζλ της ευτυχίας δεν θα τελειώσει ποτέ. Σε κάθε κομμάτι που θα ενώνουμε πιστεύω θα αναζητάμε πολλά περισσότερα για να συνεχιστεί το χτίσιμο. Βασικά νομίζω δεν θα προλάβουμε ποτέ να το χτίσουμε.

Οπότε η καλύτερη λύση δεν είναι να μείνουμε ευχαριστημένοι με ένα συγκεκριμένο παζλ ευτυχίας των "χ" ή "ψ" κομματιών. Και πάνω σε αυτό το παζλ ευτυχίας να ολοκληρωθούμε σαν άνθρωποι; Αν αναζητήσουμε τα περισσότερα κομμάτια δεν θα χάσουμε την ούσια των όσων χτίσαμε; Γιατί πολύ απλά και στα όρια της ευτυχίας υπάρχει κορεσμός ή να πω καλύτερα απληστία.

Υπάρχει απληστία στην ευτυχία;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις